Texte de Joan-Lois Oraziò mandat per Micheu Chapduelh, dins l'encastre de "Telatrabalh 5" de l'UTL de Perigüers.
°°
CONVERSA AMB CORONAVIRUS
Qui ses tu maudit virus
Per als òmes t’atacar
Veses pas que sèm perduts
Trantalha nòstra societat.
Òmes fièrs vos vau pas plànher
Aicí, tombat del cèl, pel plaser
Sèi pas vengut podetz vos mainar
Non, per la natura sèi missionat.
A causa de tu, medecins, infirmièrs
Ajuda sonhants mai brancardièrs,
Tots completament arreduts
Per salvar, s’afanan, caputs.
Que voletz que quò me faga
Conilhs, anhèls, ausèls e vacas
Avetz pas jamai paur de tuar
E mai la salvatgina de minjar.
Tots los comerçis afalenats
Pòdon pus ara fonccionar
Los transpòrts son arrestats
Lo caumatge va aumentar
Anatz tròp dins l’inconegut
Setz a viure tròp d’inegalitats
Benlèu lo moment es vengut
De cambiar vòstra societat
Mas, aquela malautia marrida
Enquera, lo mond paure tòca.
De gents en réanimacion
Se desalenan e morisson.
E vos quant, amb vòstres poisons
Sens jamai vos pausar de questions
Insectes e plantas avetz eliminats ,
E, sens vergonha, la plaça occupat ?
Amb la pensada e la sciencia
E mai, amb fòrça consciencia
Podèm la natura senhorizar
Sens per aitant la martirizar
A digun aparten aqueste mond
La terra, de Univers, es un don
Podetz pus degalhar la planèta
E, deu i aver sa plaça, tota vita
Passi pas pena, zo sabi
Contra nòstres ennemis
Pro d’armas avèm
De segur te tuarem.
Vòstras activitats
Recaufan lo climat
Sens de vòstra part
Granda reactivitat
Probable vos caldrà
Un jorn, la terra quitar.
Cossí amb lo virus ai pogut parlar
Probable setz bien a vos demandar ?
Paure confinhat, dins la pèl
D’un òme escapat del raumèl,
Simplament volguèri me botar
E conversa amb virus imaginar
Mai, aital, nòstra lenga far parlar.