Segonda partida daus preparatius de "Tuar lo pòrc", un texte sur les souvenirs de Bernard Bourgés, traduit en occitan par Maryse Lasjuilliarias de l'atelier de La Chapelle Gonaguet.
Un còp tornat de l'escòla, dau temps que revise mas leiçons, vire lo molin de pebre que
ne'n i a mestier de fin mas tanben dau cassat per botar dins lo salat.
Ajude ma sòr a tirar dau placard de la granja, la granda marmita que tòrna servir nonmàs
d'una annada sus l'autra per far cueire las gògas e dos jorns aprep a far fondre la graissa que
servirá per crubir los anchauds dins los topins e per fricassar la padela. E recuperarem los
grilhons tant saborós dins lo fons per botar dins los topinons emb tanben una cocha de graissa dessus per cachetar. Ma sòr nètia la marmita sens utilizar d'aiga e l'essuja bien coma fau que rolhariá avant que nos ne'n servam la setmana entrant.
Ma mair para un uelh aus sacs a chambons, que quò s'era passat entau una annada, las
mitas avian minjat los sacs fachs de vielhs linçòus. Degun avián vist los pitits cròs dins un daus sacs e quante vouguèrem entamnar lo prumier chambon au mes de junh per los fens, una moscha bluia era passada emperaquí e l'aviá gostat avant nosautres. Coma ma mair sabiá tant ben rassegurar mon pair que maronava aisat, nos disset que la moscha ne'n aviá pas minjat mai que ne'n podiá. Ne'n sauvet la mai granda partida manca la plaça dau curadís onte aviá trobat dos o tres cussons.
Pareis que queu chambon venguet pas rance, quitament a la fin. Ne'n aviam jamai minjat de tan bon.