Seguida e fin dau conte de Nadau de Joan Ganhaire en tres partidas, paregut dins « Cronicas de Vent-l'i-Bufa », libre mai CD.( 15€ en librarias).
«Entreren tots tres en silenci, de las larmas dins los uelhs. La mair prenguet sa filha per la man, lo pair e son filh, e Loïsson 'trapet lo bocin de còrda que pendilhava au còu dau vedelon. E tots tres coleren dins la nuech vers lo vilatge illuminat, d'onte lur venia la ramplelada de las clòchas e las prumieras mesuras d'un vielh chant de Nadau : « Aquel que dona aus reis corona, glòria, palais, dins un estable plan miserable anuech se plai ». E dins l'aer doç, una votz que venia sabe pas d'onte disia : « Glòria a Diu au pus naut dau Ceu e Patz sur la Terra aus òmes de Bona Volontat... » E torneren a la maison, onte lo vedelon demoret per totjorn, entre sos dos amics Joseton e Mariseta.
Bon, e ben aura qu'avetz 'gut vòstre conte de Nadau e qu'essujatz enquera vòstres uelhs dau cuenh de vòstre mocha-nas, laissatz-me vos contar coma 'chabet l'afar dins la realitat.
Quand lo pair veguet la lumiera per la fenestra, bombet defòra en badar : « A ! las charonhas, ne'n era segur ! ». E quante 'ribet a la chabanòta, quò fuguet pas per se botar de jamuelhs e santificar le Senhor : butit la pòrta d'un grand còp de pè, trapet lo Joseton per los piaus e l'i fotet dietz còps de cintura per las jarras nudas ; pueiprès, balhet un bon coble de chantaurelhas a la Mariseta( es doç per las femnas), faguet surtir Tetaron a grands còps de pè dins lo cuòl, e tornet menar tot son tropeu a la boria en credar que quò 'nava pas se passar entau, que las fessas avian pas 'chabat de lur pialar, e que los sotliers qu'esperavan dins la chaminéia sirian gaire emplits l'endoman matin. Tant qu'a Tetaron, vedeu de lach de prumièra qualitat, lo vint-e-sieis au matin, se'n anet pers son darnier viatge. E lo Desfarjas s'apasimet un pauc quand aguet dins la pòcha lo cheque de Tetaron. Nadau o pas Nadau, los afars son los afars.
Joan Ganhaire
